[VIDEO] Jadwiga Jankowska-Cieślak i Daniel Olbrychski po 50 latach znów zagrają małżeństwo w sztuce „Przebłyski”. „To duża rozkosz spotkać się po tylu latach”
Twórcy sztuki zatytułowanej „Przebłyski” podkreślają, że jest to spektakl – lustro każdej pary. Kreowani przez Jadwigę Jankowską-Cieślak i Daniela Olbrychskiego Rosa i Abrasza przez lata byli małżeństwem, a w chwili śmierci mężczyzny widzowie dostają kompendium wiedzy o ich niełatwym życiu. Odtwórca głównej roli cieszy się, że znów może się spotkać na scenie z aktorką, która od lat robi na nim ogromne wrażenie. Przyznaje też, że Serge Kribus napisał ten tekst z myślą o nim i zależało mu, żeby zagrał tę sztukę w Paryżu. Najpierw jednak przedstawienie zostanie zaprezentowane w polskiej wersji.
– Przyjaźnimy się od jego przyjazdu na polską prapremierę sztuki „Wielki powrót Borysa S.”, którą gramy od dwóch lat z Tomkiem Karolakiem lub z Kamilem Kulą. Kiedy właśnie Serge Kribus przyjechał na premierę do teatru na Bemowie, to zachwycił się tym dwuosobowym przedstawieniem. Przyznał, że jest to najlepsza inscenizacja jego sztuki, którą widział, a widział ich kilkanaście, nie tylko we Francji, ale i w innych częściach Europy. Zbudowani tym komplementem gramy to nadal. I powiedział też, że następną sztukę będzie pisał z myślą o mnie, żebym zagrał po francusku. Tak się też stało, ale gdy przeczytałem tekst, to uznałem, że najpierw chciałbym zagrać to po polsku – mówi agencji Newseria Daniel Olbrychski.
Tłumaczenia sztuki podjęła się Bogusława Frosztęga i w polskim przekładzie nadano jej tytuł „Przebłyski”. Za reżyserię odpowiedzialna jest Agata Duda-Gracz. Na scenie Danielowi Olbrychskiemu partneruje Jadwiga Jankowska-Cieślak, pierwsza Polka nagrodzona Złotą Palmą dla najlepszej aktorki na Festiwalu Filmowym w Cannes za główną rolę w filmie „Inne spojrzenie”.
– Jadzią zachwyci się na pewno. Napisał tekst dla mnie, bo mu się podobało, jak zagrałem w poprzedniej sztuce, a jak się dowiedział, że Jadzia to jest zwyciężczyni festiwalu w Cannes w 1982 roku, to już mu to zaczęło coś mówić. Moim marzeniem jest, żeby zachwycił się też Agatą Dudą-Gracz i całą inscenizacją, z tą dekoracją chagallowską, w końcu Agata jest córką wielkiego malarza. Jeżeli to wszystko mu się spodoba, to wtedy wcisnę sobie tylko guzik i w przyszłym sezonie mógłbym to zagrać po francusku z jakąś gwiazdą zbliżoną do talentu Jadzi – mówi Daniel Olbrychski.
Aktor podkreśla, że bardzo zależało mu na współpracy z Jadwigą Jankowską-Cieślak, bo od lat jest wielbicielem jej talentu. Dlatego też to on pierwszy zadzwonił do niej z propozycją zagrania roli w tym spektaklu.
– Co do Jadzi nie miałem wątpliwości. Ja byłem zakochany w niej aktorsko i nawet nie tylko od jej pierwszego filmu z Januszem „Kubą” Morgensternem, „Trzeba zabić tę miłość”. A potem widziałem jej dyplom w Akademii Teatralnej, w reżyserii Jerzego Jarockiego, gdzie zagrała matkę Witkacego, i wtedy napisałem do niej właściwie miłosny list. A żeby nie brzmiało to dwuznacznie, to zakończyłem: pani Jadwigo, to poproszę na końcu o zdjęcie z autografem. I do dzisiaj tego zdjęcia nie dostałem – wspomina.
Jadwiga Jankowska-Cieślak chętnie przyjęła propozycję współpracy, bo uznała, że „Przebłyski” mają bardzo duży potencjał.
– Rok temu dostałam tę propozycję od Daniela. Zadzwonił i powiedział, że ma fajny tekst i czy bym się nie zgodziła przeczytać. Przeczytałam więc i powiedziałam, że natychmiast stawiam się do dyspozycji i przystępujemy do współpracy. Trochę czasu upłynęło, bo każdy miał swoje zawodowe zobowiązania, ale doszło do tego, żeśmy się jednak spotkali, co mnie niezwykle cieszy – mówi Jadwiga Jankowska-Cieślak.
Aktorzy mieli już okazję ze sobą współpracować. Grali między innymi Elwirę i Wacława w spektaklu „Mąż i żona” w reżyserii Adama Hanuszkiewicza. Ponownie jako małżeństwo na scenie spotkają się po 50 latach.
– To jest po prostu duża rozkosz spotkać się po tylu latach. Jest to znakomity aktor, w ogóle to nie ma słów, żeby go nachwalić. Myśmy zagrali przedstawienie „Mąż i żona” ponad sto razy, bardzo dobrze nam się wówczas grało i mam nadzieję, że tym razem też dojdziemy co najmniej do setki albo może i więcej nam się uda, zobaczymy. Przez lata spotykałam się z Danielem raczej na niwie towarzyskiej, natomiast zawodowo w sumie może ze trzy razy. Ale to były fajne, ważne i poważne spotkania. Bardzo sobie je też ceniłam, cenię i cieszy mnie to, że mam je w swoim dorobku – mówi aktorka.
W nowej sztuce Rosa (Jadwiga Jankowska-Cieślak) przychodzi po Abraszę (Daniel Olbrychski), żeby w chwili śmierci przeprowadzić go na drugą stronę. A równocześnie urządza mu rodzaj „czyśćca”. Dopiero po paru scenach widzowie dowiadują się, że jego rozmowa z żoną jest rozmową z osobą nieżyjącą. Warto też podkreślić, że Abrasza przeżył II wojnę światową, a jego rodzina została deportowana i zginęła w obozach. Niestety mężczyzna swoją traumą wojenną i swoim bólem przez lata zadręczał swoich bliskich.
– Generalnie jest to spektakl o miłości, ale gdzieś tam podskórnie przemyka się także młodość, jako że para bohaterów zawadza w swoich rozmowach, kłótniach, dywagacjach na różne tematy. Wspominają również czasy, kiedy to byli młodzi i co z tego faktu wyniknęło – mówi Jadwiga Jankowska-Cieślak.
W zapowiedzi przedstawienia czytamy: „Czasem, gdy czyścimy stary przedmiot, lustro albo szybę, nagle coś błyszczy. Dostrzegamy z drugiej strony rzeczy, o których już nie pamiętaliśmy. Pojawiają się przebłyski wspomnień. Różnych: bolesnych i radosnych, im głębiej sięgających w przeszłość – tym bardziej zaskakujących”. Jadwiga Jankowska-Cieślak zaznacza, że każdy przychodzi do teatru z inną wrażliwością i różnymi doświadczeniami. I od tego właśnie zależy, które wspomnienie bohaterów sztuki ich rozbawi, które uznają za tragiczne, a które po prostu za głupie.
Premiera „Przebłysków” odbędzie się w najbliższy piątek o godz. 19. 00 w Teatrze Collegium Nobilium w Warszawie.
Dzięki funduszom europejskim i skutecznej współpracy międzyresortowej modernizujemy i rozbudowujemy setki obiektów w całej Polsce. Inwestycje te pozwolą na zredukowanie zużycia energii nawet o 60%. To nie tylko poprawa warunków nauki, pracy i realne oszczędności, ale też wsparcie społeczności lokalnych w mniejszych ośrodkach. Łączna wartość działań przeprowadzonych w ostatnich latach to 1,3 miliarda złotych. Dzięki tym środkom do dzisiaj zmodernizowaliśmy 415 obiektów w całym kraju.
Dzięki funduszom europejskim i skutecznej współpracy międzyresortowej modernizujemy i rozbudowujemy setki obiektów w całej Polsce. Inwestycje te pozwolą na zredukowanie zużycia energii nawet o 60%. To nie tylko poprawa warunków nauki, pracy i realne oszczędności, ale też wsparcie społeczności lokalnych w mniejszych ośrodkach. Łączna wartość działań przeprowadzonych w ostatnich latach to 1,3 miliarda złotych. Dzięki tym środkom do dzisiaj zmodernizowaliśmy 415 obiektów w całym kraju.
Dzięki funduszom europejskim i skutecznej współpracy międzyresortowej modernizujemy i rozbudowujemy setki obiektów w całej Polsce. Inwestycje te pozwolą na zredukowanie zużycia energii nawet o 60%. To nie tylko poprawa warunków nauki, pracy i realne oszczędności, ale też wsparcie społeczności lokalnych w mniejszych ośrodkach. Łączna wartość działań przeprowadzonych w ostatnich latach to 1,3 miliarda złotych. Dzięki tym środkom do dzisiaj zmodernizowaliśmy 415 obiektów w całym kraju.
Dzięki funduszom europejskim i skutecznej współpracy międzyresortowej modernizujemy i rozbudowujemy setki obiektów w całej Polsce. Inwestycje te pozwolą na zredukowanie zużycia energii nawet o 60%. To nie tylko poprawa warunków nauki, pracy i realne oszczędności, ale też wsparcie społeczności lokalnych w mniejszych ośrodkach. Łączna wartość działań przeprowadzonych w ostatnich latach to 1,3 miliarda złotych. Dzięki tym środkom do dzisiaj zmodernizowaliśmy 415 obiektów w całym kraju.
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Karol Nawrocki wraz z Małżonką Martą Nawrocką zapraszają do udziału w Narodowym Czytaniu poezji Jana Kochanowskiego. Finał akcji odbędzie się 6 września 2025 roku.
Pogodzenie interesów konserwatorów, projektantów, inwestorów, rzeczoznawców i służby ochrony pożarowej stanowi jedno z największych wyzwań w zakresie ochrony przeciwpożarowej obiektów konserwatorskich. Pożary zabytków takich jak m.in. katedra Notre-Dame w Paryżu przyczyniają się do wprowadzania nowatorskich rozwiązań technicznych w zakresie ochrony przeciwpożarowej. W Polsce obowiązuje już konieczność instalacji systemów detekcji. Inwestorzy często jednak rezygnują z realizacji projektów dotyczących obiektów zabytkowych z uwagi na zmieniające się i coraz bardziej restrykcyjne przepisy czy też względy ekonomiczne.
Dyrektor Warszawskiej Opery Kameralnej chce przyciągnąć na widownię coraz młodsze pokolenia, stąd też pomysł na współpracę ze studentami i doktorantami warszawskiego Uniwersytetu Muzycznego. Owocem jest spektakl „Prawdziwa historia Czarodziejskiego fletu” – nowa interpretacja mozartowskiego arcydzieła. Alicja Węgorzewska zapewnia, że ten tytuł na stałe zagości w repertuarze WOK-u.
Rosyjska agresja ma ogromny i destrukcyjny wpływ na ukraiński sektor kultury. Zniszczeniu uległo wiele obiektów kultury, wstrzymano działalność wielu instytucji kultury, a możliwości finansowania kultury drastycznie ograniczone. Ukraiński sektor kultury potrzebuje więc wsparcia ze strony Europy, zwłaszcza w kontekście wstrzymania pomocy ze strony USA. Programy takie jak Kreatywna Europa, Erasmus+ czy inicjatywy na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego zapewniają kluczowe wsparcie różnym sektorom kulturalnym.
W trakcie konkursu na dyrektora Muzeum Getta Warszawskiego do resortu kultury trafiły niepokojące informacje dotyczące prób wpływania na jego przebieg. Były to próby podważania zasadności i regulaminowości jednej z kandydatur oraz szantażowania członków komisji nagraniami prywatnych rozmów. Sprawa szantaży i podsłuchów została zgłoszona organom ścigania, które rozpoczęły postępowanie.
Dyrektor Warszawskiej Opery Kameralnej zwraca uwagę przede wszystkim na religijny wymiar świąt Bożego Narodzenia. Jest ona bowiem przeciwna ich komercjalizacji i zacieraniu się granicy pomiędzy sferą sacrum i profanum. Alicja Węgorzewska przyznaje też, że zasiadając do wieczerzy wigilijnej, cieszy się z obecności swoich bliskich i z sentymentem wspomina tych, których brakuje przy świątecznym stole. Ubolewa też, że z roku na rok to grono nieobecnych się powiększa.